Instalacje elektroenergetyczne w obiektach wiejskich. INPE 22

Delegacje ustawodawcze ustawy o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli z 1950 r. na długie lata ukształtowały przepisy techniczne projektowania i wykonywania instalacji elektroenergetycznych w obiektach wiejskich. Z upływem lat ulegały one zmianom adekwatnie do postępu w mechanizacji robót rolniczych i hodowlanych oraz wyposażenia obiektów wiejskich odbiornikami elektrycznymi i do postępu tevhnicznego w budownictwie elektroenergetycznym. Przepisy te po ustanowieniu PBUER i skorelowaniu z nimi, już jako Przepisy budowy urządzeń elektrycznych w rolnictwie (PBUER), były kilkakrotnie poprawiane i dotrwały do 2002 r. Zmiany legislacyjne Prawa budowlanego, Prawa energetycznego i inne, zapoczątkowane w 1995 r. wraz z wejściem w życie nowej ustawy o normalizacji z 2002 r. wprowadzającej dobrowolne stosowanie Polskich Norm, spowodowały w 2002 r. ostateczną utratę przez PBUER statusu przepisów obowiązujących.

Zeszyt 22. opisuje przepisy sprzed 2002 r. oraz aktualne zasady wiedzy technicznej w zakresie instalacji elektroenergetycznych w obiektach wiejskich i zasilających sieci elektrycznych.
Adresatem zeszytu są projektanci i wykonawcy nowo budowlanych, modernizowanych i remontowanych instalacji, a także osoby dokonujące okresowych kontroli stanu technicznego tych instalacji, czy też oceny bezpieczeństwa ich użytkowania z uwzględnieniem zasady wiedzy zastanej (por. "Pojmowanie przepisów i norm bezpieczeństwa" - Edward Musiał - INPE Nr 93-94).